wysokotemperaturową
Encyklopedia PWN
itr, Y, yttrium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 39;
kalorymetria
dział chemii fiz. i fizyki obejmujący metody pomiarów efektów cieplnych towarzyszących różnym procesom fiz., chem. i biol. — reakcjom chem. (np. reakcjom spalania), przemianom fazowym (zwłaszcza zmianom stanów skupienia, jak wrzenie, sublimacja), rozpuszczaniu, adsorpcji, rozpadowi promieniotwórczemu, przemianom materii w organizmach oraz parametrów charakteryzujących cieplne właściwości ciał (np. pomiary ciepła właściwego, przewodności cieplnej);
[łac. caloris ‘ciepło’, gr. métron ‘miara’],
handl. nazwa stopów żelaza (68–73%) zawierających chrom (21–24%), aluminium (4–5,5%) i kobalt (2–2,5%);
fizyk rosyjski.
koksochemia
dział karbochemii obejmujący procesy wysokotemperaturowego odgazowania (tj. koksowania) węgla kam., których gł. celem jest produkcja koksu oraz procesy przerobu pozostałych produktów: smoły węglowej, benzolu surowego, gazu.
[ang.-gr.],
koksowanie
procesy wysokotemperaturowego → odgazowania węgla.
[ang.],
